De souvenirs van Lies
Lies Flour was altijd al heel sportief. Ze turnde bij Willen is Kunnen, deed atletiek bij Hermes Oostende, volleybalde bij Hera Oostende, tenniste bij WTV en ging veel gaan zwemmen. Toen ze 21 was, studeerde ze lichamelijke opvoeding. De ideale kandidaat om mee te doen met het sportieve programma ‘Spel zonder grenzen’. In Spel zonder grenzen namen 7 steden uit 7 verschillende landen het tegen elkaar op in een reeks originele, sportieve proeven.
In 1971 deed Lies mee aan ‘Spel zonder grenzen’ in Oostende en na de overwinning in Oostende reisde ze af naar de finale in Essen. Na 50 jaar is de herinnering wat vervaagd, maar in haar plakboek bewaart Lies foto’s, folders en souvenirs van het evenement. Ze verzamelde handtekeningen van andere deelnemers en van de presentator van het populaire spelprogramma Jan Theys.
In 1971 deed Lies mee aan ‘Spel zonder grenzen’ in Oostende en na de overwinning in Oostende reisde ze af naar de finale in Essen. Na 50 jaar is de herinnering wat vervaagd, maar in haar plakboek bewaart Lies foto’s, folders en souvenirs van het evenement. Ze verzamelde handtekeningen van andere deelnemers en van de presentator van het populaire spelprogramma Jan Theys.
Het contact met de organisatoren van Spel zonder grenzen en de andere ploegen was aangenaam: “Zoals je ziet, iedereen heeft daar zijn krabbel opgezet, een woordje opgezet, zijn handtekening…die stonden zo niet boven, die waren niet onbereikbaar (…) En ook die televisiemakers, het was nooit het gevoel van jullie zijn dat, en wij…Nee, alles was gewoon tof en leuk. Dat was competitie en plezier, en met de ploegen onder elkaar ook, dat was gewoon één groot feest.” De sfeer tussen de deelnemers zat goed. In elk land werd een uitstap georganiseerd. In België gingen alle deelnemers bijvoorbeeld naar Brugge en in Essen voeren ze met een boot op de Rijn. Na de uitzending in Oostende nodigde Stad Oostende hen uit voor een etentje.
Uitdagende proeven
Zowel in Oostende als in Essen deden niet alle deelnemers mee aan alle proeven. Voordien werd een keuze gemaakt wie welke proef deed op basis van de trainingen. Bij proeven waar veel kracht nodig was, werden vooral mannen ingezet. Als er handigheid en evenwicht nodig was, deden vrouwen vaker de proeven.
De proef waaraan ze meedeed in Oostende herinnert Lies zich niet meer, maar in Essen wel. De deelnemers stonden op een soort kegel op de grond in een cirkel. Het was een evenwichtsproef. In het midden van de cirkel stond een buis met een lange verticale stok aan. Die stok draaide rond en als de stok bij een deelnemer kwam, moest die erover springen en terug op zijn of haar kegel belanden. Elke ronde ging de stok een beetje hoger. Wie niet kon blijven staan, verloor.
Wil je dit interview gebruiken? Dat kan! Stuur ons gerust een mailtje.
Op Beeldbank Kusterfgoed kan je foto’s vinden van Lies Flour over het Spel zonder grenzen. Heb je zelf fotomateriaal? Laat ons iets weten via beeldbank@kusterfgoed.be.
Terug naar het overzicht
